Dia : Hi awak. Dah makan?
Saya : Dah.
Dia : Makan ape?
Saya : Makan nasik lauk ayam.
Dia : Awak kerja harini macam mana? Bz ke?
Saya : Tak, biasa2 je.
Dia : Awak sorang2 ke tu? Kazen awak tak balik lagi?
Saya : Belum, dia biasa balik lewat.
Dia : Yeke... kesian awak kena duduk sorang. Awak tak takut ke wak??
Saya : (Urgh. Biler mamat ni nak blah?) Takla. Biasa je.
Dia : Habistu tadi awak makan sorang2 la? Kesian la kat awak....
Saya : (Urghhh!!!) Tak kisah.
Dia : Awak bz ke? Ok la wakkk... awak buat la kerja awak tu dulu. Saya taknak kacau.
Saya : (YES!!!!) Ok.
Dia : Kesian awak banyak keje... Saya tak kacau awak eh. Buatlah kerja awak tu.
Saya : (What makes u think u tak kacau? DUH!!) Ok.
Dia : Nanti kita chat lagi ye...
Saya : (Enuf is enuf dude) Bye.

Aku memang rasa nak penampor je mamat nih. Seriously. Kalau satu hari aku decide nak jumpa dia, and he talks the same way he chats, memang nak kena tampar. Aku rimas giler dgn budak nih. Ape jadah tanya aku soklan banyak2? Mak aku pun tak tanya cenggitu. Ingat aku rasa dia tuh caring la? Yucks!!!! Cara nye sungguh tak sesuai dgn aku. Eeeiiii... now I remember why I log out everytime he logs in. Hahahahah...

Ini contoh perbualan kami sahaja. Tiada kena mengena dengan yg hidup, yg mati mahupun tahap mental aku yg sedang goyah sekarang nih.

Just because I feel like typing.